In Memorian
Jaarprogram
09/04/1951 - 30/12/2021 13/11/1949 - 28/12/2021
Prof At Ligthelm Ds Nico Ligthelm
HULDEBLYK AAN NICO EN AT LIGTHELM
Dis met groot hartseer en leedwese dat ons afskeid neem van twee gewese groot geeste in die vormingsjare van AFO, Nico en At Ligthelm. Beide van hulle het hulle stryd teen pankreaskanker, binne twee dae uit mekaar, verloor! (28 Desember 2021 en 30 Desember 2021). At is agt en 'n half jaar gelede met kanker gediagnoseer en kon weens vinnige operasies en behandeling die proses solank verduur. Nico is vyf maande gelede gediagnoseer, maar die kanker was toe reeds in 'n baie gevorderde stadium in die pankreas en lewer.
Beide Nico en At was vir meer as twee dekades elk lede van AFO. Nico was vir vyf jaar voorsitter van AFO 1994 - 1996, 1999 en 2000. Die bestaande "Sterstelsel" is tydens Nico se voorsitterskap ontwerp. AFO het van sy beginjare op die volgende stelsel gewerk: Beginner, Intermedier, Gevorderd en Meester, waarna die huidige sterstelsel in ongeveer 2000 ontwikkel en ingestel is. Hulle was beide uitstaande fotograwe en At het reeds vroeg in sy fotografiese loopbaan sy FPSSA verwerf en Nico sy APSSA.
Nico het in die teologiese rigting gaan studeer en het as predikant verskeie gemeentes in sy loopbaan bedien, maar was die afgelope dertig jaar (tot en met emeritasie) predikant by die Gereformeerde Kerk Alkantrant in die ooste van Pretoria.
At was 'n tandarts wat gespesialiseer het in mondpatologie by die Univeriteit van Pretoria. Hy is op die jong ouderdom van twee en dertig jaar as professor aangestel en was vir die laaste twintig jaar Dekaan van die Fakulteit Tandheelkunde. In die afskeidsboodskap van die Universiteit word hy deur die Universiteit as 'n "legend in Dendistry in South Africa and at UP" beskryf.
Nico laat sy vrou Charlotte en drie dogters, Rene, Una en Charlotte en drie kleindogters agter.
At laat sy vrou Christa en drie kinders Nico, Carien en Louis en agt kleinkinders agter.
Hulle laat ook (uit 'n gesin van vyf broers) twee broers agter, André en Henco.
Samestellers: Andre en Annette Ligthelm
Huldeblyk aan Magda Farinha
Magda was n vrou wat voluit gelewe het en haar passie vir fotografie het spontaan oorgespoel na ander mense. Meeste van haar reise en vakansies was rondom fotografie beplan en meeste van die foto's wat hier te siene is het ek en sy langs mekaar gesit, hare was net altyd soveel beter want Magda se tegniese kennis en verwerkings kennis het haar n hele klomp kategoriewenners in die sak gebring.
Met haar stil en sagte geaartheid het ek so baie by haar geleer. Ons gaan haar pragtige foto's by AFO, 'n mentor en n kosbare vriendin verskriklik baie mis.
Magda het vir 11 jaar teen kanker geveg en sy het op 1 Januarie 2022 die stryd hier op aarde oorwin en die Hemel betree.
Samesteller: Elsabe Bogenhofer
In herinnering aan Japie van Zyl
Dit is met groot hartseer dat ons by Afo kennis geneem het van die dood van Japie van Zyl, een van die klub se aktiewe lede.
Ons het vir Japie geken as ’n fotograaf, dit wil sê iemand met ’n sin vir skoonheid, iemand wat met die mooie werk, wat mooi onderwerpe op ’n mooi manier in beeld vaslê. Dit is ’n vaardigheid wat Japie by Afo ontwikkel het en waarin ons kon sien hoedat hy groei.
Een van die genres waarin hy hom onderskei het, was dié van stillewes: ’n Bybel en ’n kers, ’n teestel en ’n blom, blikke met olyfolie. Japie kon die mooiste foto’s maak uit sulke items. Daarom, toe hy ’n paneel foto’s voorgelê het waarmee hy in Januarie 2021 die eretitel LPSSA by die Fotografiese Vereniging van Suid-Afrika verwerf het, was die helfte van die foto’s in die paneel stillewes.
Die laaste klubbyeenkoms waaraan Japie deelgeneem het, was dié van 5 Julie 2021. Daar het hy drie goue toekennings verwerf: twee in die afdeling vir landskappe en een in die piktoriale afdeling. Hy was ’n vyfsterfotograaf in die volle sin van die woord. As dit nie was dat Covid-19 hom van ons weggesteel het nie, sou hy waarskynlik vanjaar nog ’n meesterfotograaf geword het.
Afo sal vir Japie van Zyl mis.
Skrywer: Neels Jackson
HULDEBLYK AAN MADELENE KRUGER
My liewe vriendin, nooit sou ek kon droom dat ek eendag vir jou ’n huldeblyk sou skryf nie, dat so ’n groot hartseer en eer my tegelykertyd te beurt sou val nie.
Ons het meer as 15 jaar gelede by AFO Fotografieklub ontmoet en net dadelik gekliek. Nie lank nie of ek en jy was saam op die bestuur en het ons nie lekker saamgewerk nie, ek met my linkerbrein en jy met jou regterbrein. Ons het ’n goeie span gemaak, salonne gereël, ander ouens met hulle salonne gehelp, fotografieaande gehou, selfs ’n streekskongres.
Soms het jy Johannesburg toe gery en by my kom kuier en ander kere was ek weer by julle huis waar ek jou liewe ma, Betsie, leer ken en liefkry het. Jou sagte stem en rustige benadering het jy sekerlik by haar gekry. Jou passie vir mooi goed is nie net duidelik in die pragtige foto’s wat jy geneem het, jou juwelewerk en naaldwerk wat jy gedoen het nie, maar veral in die huis wat jy gemaak het vir Willie en die kinders. Deur net na die foto’s teen die mure te kyk, kan mens sien hoe ’n liefdevolle huis en familie dit is. Dis wat jy ook uitgestraal het.
Toe die kanker kom, in 2011, het jy my gebel net toe ek by die tandarts uitstap, ek onthou dit soos gister, want my mond was dood en ek het gesukkel om lekker te praat. Jy het die diagnose en wat daarop gevolg het so waardig gedra, jou nooit laat onderkry nie en was begeesterd oor die lewe soos altyd, jou geloof sterk soos altyd. Ons het saamgelag oor die pruike wat warm was en jou kop laat jeuk het en waarvan jy glad nie gehou het nie. Toe jou eie hare uitgroei, toe lag ons weer lekker saam, want dit was soos iemand anders se hare en dit het jy so aanvaar totdat jou hare weer mooi geword het. Intussen het Magda van AFO ook deelgeword van ons kuiers en so het die 3 M’s whatsapp groepie ontstaan waarop ons mekaar op hoogte gehou het.
Op 3 Julie het jy laat weet die kankertelling het weer opgeskiet. Jy het gesê jy voel baie sleg van die medikasie, maar jy is elke oggend vars met nuwe krag! Jy voel hoe God jou elke dag in sy genade dra. Op 16 Julie kuier ek en jy saam in ’n restaurant en jy sê jy is moeg. Op 14 Augustus langs jou stoel by die chemo in die Wilgers kom ons ooreen om nog fotoboeke van die kinders te maak. Op 20 Augustus langs jou bed by die huis het ek vir jou gesê ek is lief vir jou en jy kon vir my ’n glimlag maak. Wat ’n kosbare skat vir my!
Op 23 Augustus het die engele jou kom haal en ek is seker jy het toe ook breed geglimlag. Rus sag, my liewe vriendin, tot ons mekaar weer sien.
Skrywer: Melanie Loubser